Jongeren begeleiden als vrijwilliger

‘Het in contact staan met en het zien van de mensen waarvoor je het doet’, is mijn reden om regelmatig een vrijwilligerstaak op te pakken.

Ondanks zijn jonge leeftijd heeft Laurits Thomsen (24) al bij diverse projecten geholpen als vrijwilliger. Het vrijwilligerswerk is hem, met name door zijn moeder, met de paplepel ingegeven. Ook zijn gelovige achtergrond bij de baptistengemeente, hebben hem bewust gemaakt van het omkijken naar je medemens. Zo ging hij vanuit zijn kerkgemeenschap als 16-jarige naar Roemenië om de kinderen aldaar een leuke tijd te bezorgen. Herinneringen uit die tijd brengen Laurits een glimlach op zijn gezicht. Ook biedt hij een helpende hand bij een zomers kinderproject, genaamd Sonrise, om de kinderen te begeleiden bij hun sport en spel. Tevens is hij betrokken geweest bij de organisatie van jeugdweekenden voor jonge kerkgangers van 12-17 en 18-21 jaar. En in coronatijd heeft Laurits vanuit zijn studentenvereniging in Utrecht uit hoofde van de maatschappelijke project commissie pakketten verzameld met kleding, eten en speelgoed voor vluchtelingen. Ook voor de oudere mens maakt Laurits tijd vrij in de vorm van een optreden met zijn band New Sound in augustus a.s. voor de bewoners van de Marke, een woon-zorgcentrum in Huizen. Momenteel werkt hij, naast zijn studie psychologie, bij een T.B.S.-kliniek in Amsterdam, waar hij inwonende patiënten begeleidt en ondersteunt.


Zijn eigen positieve ervaringen in het al eerder gedane vrijwilligerswerk met de waardering die hij daarbij kreeg, heeft hem doen besluiten zich aan te melden als jongerencoach in het kader van Vrijwillig Traineeship bij de Vrijwilligerscentrale. Daarin begeleidt Laurits jongeren tussen de 16 en 27 jaar bij hun vrijwilligerswerk. Hij wil voor de trainees een stuk rust creëren, hij wil ze helpen bij hun persoonlijke ontwikkeling, en ze bijstaan wanneer ze aanlopen tegen problemen of uitdagingen. Hij verwacht ca. 2 uur per week hiermee bezig te zijn. Laurits oopt in zijn rol als coach er zelf iets van te leren, een stukje verbinding met de trainees te krijgen en hen tevens te zien groeien in hun vrijwillige activiteiten en in hun eigen ontwikkeling.Bij de vraag aan Laurits welke ervaring bij het vrijwilligerswerk hem het meest is bijgebleven, blijft het even stil. Dan, na wat overpeinzingen, vertelt hij over de kinderen in Roemenië, die ongelooflijk blij werden van een potje voetbal en na een knuffel met een lach op hun gezicht het veld verlieten. En waarvan Laurits de indruk had echt iets voor hen betekend te hebben.   

Laurits heeft geleerd zijn grenzen goed aan te geven door duidelijke afspraken te maken, wie doet wat, plus de eventuele verwachtingen hierin uit te spreken.
Als tip voor vrijwilligerswerk in het algemeen vindt Laurits aandacht voor en omzien naar je collega vrijwilligers heel belangrijk.

Ben je benieuwd naar het Vrijwillig Traineeship? Neem dan contact op met de vrijwilligerscentrale.

Interview: Willie van Hamersveld 
Foto’s: Piet de Bruin